عشق آتشی سوزان است و بحری بی پایان است عشق دردیست

 که او را دوا نیست و کار عشق هرگز به مدعا نیست

عاشق باید که بی باک باشد اگر چه بیم هلاک باشد در این راه مرد باید بود

و با دل پر درد باید بود  در این راه گریه یعقوب باید یا ناله مجنون

آتش محبت جان عاشق میسوزد چشم او گریان و دل او بریان و جان در راه جانان افشان

عشق نه نام دارد نه ننگ نه صلح دارد نه جنگ

 هر که عاشق نیست ستور است و روز را چه گناه زانکه شب پره کور است

عشق مایه آسودگی است هر چند پایه فر سودگی است

 دل عاشق همیشه بیدار است و دیده او گهر بارست

اگر خواهی که عشق در دل تو کار کند در خود نگاه کن که کیستی و به نسبت او چیستی